ေျပး ေျပး လြတ္ေအာင္ေျပး

ေခ်ာက္ မွာ ဖီးလ္ဆင္းရတုန္း က အတူဆင္းရတဲ့ သူေတြေပါင္းျပီး စေလ ကို သြားလည္ျဖစ္ၾကတယ္။

ၾကားထဲမွာ ပ်င္းရင္ ဖုန္းေအာ္ပေရတာ ဆီဖုန္းေခၚျပီး ဖုန္းေျပာတဲ့သူနဲ ့ အညာမွာ ငါး စားမယ္လုပ္ေတာ့ ေစ်းသြားတဲ့သူေတြ ငါးေတာ့ စားလိုက္ရပါရဲ ့ ဘဲဥ ကို ေနာက္ရက္ေတြ ဟင္းလုပ္လိုက္ရတဲ့ ရက္ေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားသြားပါတယ္။အဝယ္ေတာ္ၾကီး စိတ္ညစ္ျပီးေလ..

အဲလိုနဲ ့ စေလသြားရေအာင္ စကားစျပီး စေလသြားလည္ျဖစ္ၾကတယ္...

နံနက္ပိုင္း ကားဂိတ္ကေန စေလကို လိုင္းကားစီးျပီးသြားလိုက္ၾကတယ္ အဲဒီတုန္းက ကားခ က တစ္ေယာက္ ကို ၂၀ က်ပ္ နဲ ့စီးသြားလိုက္ၾကတယ္။

ကို ေအာင္ေက်ာ္မင္း ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ ကိုေဇာ္ႏိူင္ ၊ေသာင္းထြန္း ၊ရမ္နရိုင္း၊ တင္ေမာင္ေဇာ္ ၊ဝင္းေဆြ(ေဆြၾကီး)၊ဝင္းေဆြ(ေဆြေလး) တို ့တစ္ေတြ စေလကို ခ်ီတတ္သြားၾကတာေပါ့...

ဟိုလည္းေရာက္ေရာ ကိုေအာင္ေက်ာ္မင္းတစ္ေယာက္ ငါတို ့ေတြ ေနရာေတြ မသိလို ့သြားလို ့ျဖစ္ပါ့မလားစိတ္ပူျပီး ဘယ္ကေနဘယ္လို သိလာလည္းမသိတဲ့ ေဂ်ာ္ရဂီး တစ္ေယာက္ နဲ ့သိျပီး အတူတူ သြားၾကရေအာင္ေျပာေတာ့ ...

မေကာင္းဘူးထင္တယ္ေျပာေပမဲ့ ရပါတယ္ဗ်ာေျပာ ျပီး လိုက္ပို ့ေပးဖို ့ေျပာ ေတာ့ ဟိုက လိုက္ပို ့ခ်င္ေနေတာ့...ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးလိုက္လာျပီး လိုက္လာေလရဲ ့

စေလ ဦးပုည အိမ္ကိုလည္းေရာက္ စေလက ဗဟိုရ္စည္ၾကီး စင္ေပၚတတ္ျပီး တီးလိုက္ေသးတယ္ မၾကီးမငယ္နဲ ့မေကာင္းမွန္းသိေပမဲ ့
တီးဖူးတယ္ ရွိေအာင္ မသိသလို လုပ္ျပီး တီးျဖစ္ၾကေသးတယ္။

တစ္ေန ကုန္ လုိက္ၾကည့္ၾကျပီး ေဂ်ာ္ရဂီးတစ္ေယာက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေျပာျပီး တစ္ခုခု လိုက္ေကၽြးျပီး ျပန္ေတာ့မယ္လုပ္ၾကတာေပါ့။

အဲဒီက်မွ ေဂ်ာ္ရဂီး က ေခ်ာက္အထိလိုက္မယ္ လုပ္ျပီး လိုက္အိပ္မယ္လုပ္ေတာ့...
အကုန္လုံး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ကုန္ၾကတာေပါ့...
ဘယ္လိုမွ ခြာမရျဖစ္ေနေတာ့ မထူးေတာ့ဘူးဆိုျပီး

စေလက လိုင္းကားကို စင္းလုံးငွားျပီး စင္းလုံးဆိုလို ့ ၂၅၀ က်ပ္တည္းပါ။ ျပန္လာၾကတာေပါ့ လမ္းမွာ လည္း ကားသမားေတြ လူတင္ခ်င္တင္လို ့ေျပာျပီး ေဂ်ာ္ရဂီး ေခၚျပီးျပန္တယ္ မျဖစ္ရေအာင္ ရယ္...အေဆာင္အထိ နာမည္ကေတာ့ အၾကီးတန္း အရာရွိ ရိပ္သာ ကုန္းဆင္းအထိ ငွားလာလိုက္ေတာ့...ေဂ်ာ္ရဂီး က ပါ ပါလာေတာ့ ကားရပ္တာနဲ ့ ရိပ္သာ ကို မျပန္ ႏိူင္ပဲ

အသီးသီး အရက္ဆိုင္ေျပးသူက ေျပး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေျပးသူေျပး နဲ ့ ကားေခါင္မိုးေပၚ စီးလာေတာ့ အသီးသီး ေျပးလိုက္ၾကတာ
ေက်းဇူးကန္းသလိုမ်ားျဖစ္သြား မလားသိေပမဲ့ သဘာဝမဟုတ္တာကို အားမေပးရဲ လို ့

ေျပးႏိူင္မွ လြတ္မယ္ေဟ့ ဆိုျပီး လြတ္ေအာင္မနည္းေျပးလိုက္ၾကရတယ္ ရိပ္သာကို ေတာ္ေတာ္နဲ ့ဘယ္သူမွ မတတ္ရဲဘဲ ညေတာ္ေတာ္ေမွာင္မွ ျပန္ၾကရတယ္....