ဘုံခဏ၊ ဆုံရ၊ ကြုံရ၊ ခေတ်အခုန်။ လောကဇာတ်ခုံ လူလောက ဘုံ တွေ မှာ ဆိုတာ အရာရာ ဟာ ကြာမြှင့် တယ်လို့ ထင်တတ်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခဏ တာ လေးပါပဲ။ ဘာမှ ကို မကြာ လိုက်သလို ပါပဲ။ ဒီလိုဟာ တွေ ကို တခမ်းတနား လို့ ထင်နေတတ်ကြတယ်။ သတိ လက်လွှတ် ဖြစ်သွား တာ က ပြောင်းလဲသွားတဲ့အရာတွေပါ။ ဆုံတွေ့ ရတဲ့ အရာတွေ က အကြာင်းကြောင့် အကျိုးဖြစ်လာရတဲ့ အရာ တွေ မဆုံချင်လည်း ဆုံ ရသလို၊ တခါတရံ မှာ တွေးမထားတဲ့ အရာ တွေ က အစ ဆုံတွေ့ ရတာပါ။ ဒါကလည်း အကျိုးသက်ရောက်မှု ဖြစ်ဖို့ ဆုံရခြင်းပေါ့။ ကြုံတွေ့ရ အခြေအနေ တွေ က ဟိုးအရင်လိုမဟုတ်တဲ့ အဖြစ်အပျက် တွေ တွေ့ ရတာပါ၊ အဆိုး အကောင်း ဖြစ်လာတာ တွေပေါ့။ အဆိုးတွေ တချိန်လုံး မရသလို အကောင်းက အဆိုး ကို ကျော်လွှားသွားတာပါ။ ကြည့်လိုက်ရင် ခေတ်ပြောင်းသွားတာပေါ့။ ခေတ်ပြောင်း တာ အလုံးအရင်းနဲ့ ဝိုင်းလှည့် ထည့်လိုက်တော့ အရမ်းမြန်ကုန်ရော၊ အဲတာနဲ့ ခေတ် အခုန်။ တွေ့ရတာပဲ။ အင်တာနက် ဆို ဂြိုလ်တုက၊ ငွေကြေးဆို လေထဲက၊ စွမ်းအင် ဆို နေရောင်က၊ (တိုးတက်တဲ့ တိုင်းပြည်တောင် သူ့ဖုန်း ကို စတီး က နေ တိုက်တေနီယံ ကို ပြောင်း လိုက်ရတယ်) လူသား တွေဟာ အနာဂတ် ဘယ်လောက် ပို လှ သလေး ဆို တိုက်တေနီယံ ထက် သာ တဲ့ အသိဥာဏ သုံး လို့ ခေတ်ခုန် လိုက်တာ မိမိ လက်ရေးတိုင်း ကြိုးဆွဲရုပ် ကို ကြိုက်သလို ကြိုးဆွဲ နေတဲ့ ခေတ် အခုန် တွေ့နေရတာပါ။ ၇:၄၁ နာရီ၊ ၁-၂-၂၀၂၅။စနေနေ့။ ဖေ့ဘွတ် တွင် ရေးထားသည် ကို ပြန်တင်သည်။ ငဝန်နဒိီ
