နာဂစ္ဒဏ္သင့္ ေဒသ ေစာင့္ေရွာက္မည္ ့နာဂစ္ မ်ဳိးဆက္ သစ္

ေမေက်ာ္
ေသာၾကာေန႔၊ ေမလ 08 2009 20:37 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္


ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ “ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြလား၊ ေပါမွေပါ ဆရာမေရ” ဟု လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္ ျပင္စလူေဒသ ေက်းရြာတရြာမွ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တဦးျဖစ္သူ မလြင္လြင္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။ သူက အသက္ ၂၄ ႏွစ္၊ ကေလး ၃ ေယာက္ မိခင္။ ယခုလည္း ေနာက္ထပ္တေယာက္ ကိုယ္ဝန္ ေဆာင္ထားလိုက္ေသးသည္။

မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံထားရေသာ္လည္း သူတို႔ မိသားစုေလးမွာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ မပ်က္စီးခဲ့ေပ။ အစဥ္အလာအရ ေရလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သည့္ သူ႔မိသားစုသည္ အျခား မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ မိသားစုမ်ားကဲ့သို႔ စီးပြားေရး အခက္အခဲကိုေတာ့ ရင္ဆုိင္ေနရဆဲ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ဘုရားေပးသျဖင့္ ရရွိလာသည့္ ကိုယ္ဝန္ကို မုန္တိုင္းၿပီးသည့္အခါ လြယ္ထားရေၾကာင္း မလြင္လြင္က ေပါ့ပါးစြာပင္ ဆိုလိုက္ေသးသည္။

လက္ရွိ ကိုယ္ဝန္ ၃ လသား အရြယ္၌ က်န္းမာေရးဌာနသို႔ သြားေရာက္ကာ ေမးခိုင္ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး တၾကိမ္ ထိုးၿပီး၊ အဝါေရာင္ႏွင့္ အနီေရာင္ေဆး ၂ လံုးအား သားဖြားဆရာမက ေပး၍သာ ေသာက္ရသည္ အမ်ဳိးအမည္ မကဲြလွ။

အသက္ ၂၄ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ကေလး ၃ ေယာက္ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ တေယာက္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားသူ သူက သားဆက္ျခားျခင္းကို မသိေၾကာင္း ေျပာသည္။

“က်န္းမာေရး ဆရာမနဲ႔ ဆရာတေယာက္ ရွိတယ္။ ေမြးရင္ေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ေမြးမွာပါ။ သူတို႔ မရွိရင္ေတာ့ အရပ္လက္သည္နဲ႔ ေမြးမယ္” ဟု မလြင္လြင္က သူ၏ စတုတၳေျမာက္ ကေလးကို ေမြးဖြားရန္ စီစဥ္ထားပံုကို ေျပာလာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ေက်းလက္ေဒသမ်ား၌ ဆရာဝန္ဆိုသည္မွာ ရွားပါးကုန္စည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနခဲ့သည္က ၾကာေလၿပီ။ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ မရွိဘဲ၊ ဆင္းရဲခ်ဳိ႕တဲ့ေသာ ေက်းရြာမ်ားသို႔ မည္သည့္ ဆရာဝန္မ်ား လာခ်င္ၾကမွာပါလိမ့္။ ယခင္တုန္းကလည္း မရွိ၊ ယခုလည္း မရွိ။

သားဖြား ဆရာမဆိုသည္က ၁ဝ တန္းေအာင္လွ်င္ သင္တန္းတက္ၿပီးေနာက္၊ ေက်းရြာသားမ်ားအတြက္ အဓိက အားကိုးရသည့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္သည့္ လုပ္သားမ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။

လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ျပင္စလူမွာ တိုက္နယ္ေဆး႐ံု ရွိသည္္။ မလြင္လြင္၏ ေက်းရြာမွ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ သြားေရာက္ပါက နာရီဝက္ခန္႔အၾကာ သြားရၿပီး၊ စက္ေလွျဖင့္ဆိုလွ်င္ မိနစ္ ၂ဝ ခန္႔သာ သြားရသျဖင့္ ေတာ္ေပေသးသည္။

“ဟိုတေလာက ရြာက ေကာင္မေလးတေယာက္ လက္သည္နဲ႔ မေမြးႏိုင္လို႔ ေဆး႐ံုေျပးရတယ္။ အဆင္ေျပသြားပါတယ္” ဟု မလြင္လြင္က သူ၏ စိတ္သက္သာရာ ရပံုကုိ ေျပာျပသည္။

လြယ္ထားရသည့္ ကိုယ္ဝန္ကို မည္ကဲ့သို႔ ေစာင့္ေရွာက္သလဲဟု ေလ့လာစူးစမ္းၾကည့္ရာ၊ သူက တခစ္ခစ္ ရယ္သံႏွင့္အတူ ''ဒီအတိုင္းပဲ ထားပါတယ္။ မေျပာတတ္ဘူး'' ဟု တုံ႔ျပန္ေျဖဆိုသည္။

၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေမလဆန္းတြင္ အညႇာအတာ ကင္းမဲ့စြာ တုိက္ခတ္ခဲ့သည့္ နာဂစ္မုန္တုိင္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပင္စလူသည္ကား ယခင္လို မစည္ကားေတာ့။ သည္ေနရာ၌ပင္ ဆက္လက္ ေနထုိင္လာသည့္ မလြင္လြင္က အားေဆး ေသာက္ခ်င္ေသာ္လည္း ေဆးဝယ္ရန္ အခက္အခဲ ရွိေနသည္။

“ျပင္စလူက နာဂစ္ေနာက္ပိုင္း မစည္ေတာ့ဘူး။ ေဆးလည္း စံုစံုလင္လင္ မရပါဘူး။ လိုခ်င္ရင္ လပြတၱာကို မွာရတယ္။ ဒီမွာကေတာ့ ေတာဆိုေတာ့ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဆိုေပမယ့္ အားေဆးေတြ ဘာေတြ မေသာက္ပါဘူး” ဟု သူက ဆိုသည္။

''ေဆးမရွိတာေရာ၊ ေနာက္ …'' ဟု ဆိုကာ၊ စကားသံ ထြက္မလာေတာ့။ ေျခာက္ကပ္ကပ္ ရယ္သံသာ ေပၚထြက္လာသည္။

ေငြေၾကးခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္းကို ဖုန္းထဲမွ ေမးေနသည့္ က်မကို သူ႔ဘက္က ေျပာလိုဟန္မရွိ။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔ေလသံက ေျပာၿပီးသြားသလိုပင္ ထင္မွတ္လုိက္ရသည္။

ကေလး ၃ ေယာက္က တႏွစ္ၾကီး တႏွစ္ငယ္မ်ား။ ေက်းလက္အမ်ားစု ထံုးစံအတုိင္း ငယ္ရြယ္စဥ္၌ပင္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည့္ သူသည္ သားဆက္မျခားဘဲ ဘာေၾကာင့္မ်ား အဆက္မျပတ္ မီးဖြားရပါလိမ့္။

“အခုေတာ့ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တိုင္းကို သံဓာတ္အားေဆးနဲ႔ ဗီတာမင္ေအ တိုက္ပါတယ္။ ကေလး အေနအထားကို တလ တခါေလာက္ေတာ့ စစ္ေပးပါတယ္။ အခုဟာက ရြာေတြကို လွည့္ၿပီး ၾကည့္ေနရတယ္။ နာဂစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆရာမက ရွားသြားတယ္” ဟု ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာတရြာမွ သားဖြားဆရာမ တဦးက ဆိုသည္။

သားဆက္ျခား က်န္းမာေရးက သူတို႔အတြက္ အခက္အခဲ ရွိေနသည္။ သားဆက္ျခားနည္းက အခ်ိန္မွန္ စနစ္တက် ေဆးထိုးေဆးေသာက္ ျပဳလုပ္ရမည္။

“သားဆက္ျခားဖို႔က အခ်ိန္မွန္ ေဆးထိုးေဆးေသာက္ဖို႔။ ေနာက္ ေဆးအလံုအေလာက္ ရဖို႔က အခက္အခဲ ရွိတယ္။ အဓိက က ေဆးမရွိတာပါ” ဟု ဆရာမက ဆက္ေျပာသည္။

ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္း PSI သည္ သားဆက္ျခား ေဆးမ်ားကို သူတို႔ထံ တဆင့္ခံ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ေဆးခန္းမ်ားမွတဆင့္ ျဖန္႔ေဝေပးေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေဆးခန္းပိုင္ရွင္ ဆရာဝန္တဦး အဆိုအရ ေဆးေလာက္ငသည္ဟူ၍ မရွိေပ။

ၿမိဳ႕ေပၚေဒသမ်ားတြင္ သားဆက္ျခားျခင္း လြယ္ကူေသာ္လည္း ေက်းလက္ေဒသမ်ား အထူးသျဖင့္ နာဂစ္ဒဏ္သင့္ ေဒသမ်ားတြင္ မလြယ္ကူ။

မလြင္လြင္ကို ေမးၾကည့္ရာ သူက သားဆက္ျခားရန္ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးပါ။ သူ႔အေနျဖင့္ အသက္ ၂၄ ႏွစ္သာ ရွိေသးသျဖင့္ ေမြးမည္ဆိုလွ်င္ ေနာက္ထပ္ အမ်ားၾကီး ေမြးႏုိင္ေပဦးလိမ့္မည္။

နာဂစ္ဒဏ္သင့္ ေဒသျဖစ္သျဖင့္ စီးပြားေရး က်ဆင္းေနကာ၊ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ အားကိုးေလာက္ဖြယ္ လမ္းစမ်ားက နည္းပါးေနခ်ိန္တြင္ စနစ္တက် သားဆက္ျခားရန္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေဒသတခုလံုးသို႔ လႊမ္းၿခံဳႏိုင္ျခင္း မရွိေသးပါသလဲ။

UNFPA (ကုလသမဂၢ လူဦးေရ ရန္ပံုေငြအဖဲြ႔) က နာဂစ္သင့္ ေဒသအတြက္ က်န္းမာေရးလုပ္သား ၁၆၀၀ ေက်ာ္၊ ဘိုကေလး၊ လပြတၱာႏွင့္ ေဒးဒရဲတြင္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေဂဟာမ်ားအျပင္ နာဂစ္မုန္တုိင္း တုိက္အၿပီး တႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးေပါင္း ၇၀၀၀ ေက်ာ္အား ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ဆုိသည္။

ဤေဂဟာမ်ားက ေဆး႐ံုႏွင့္ ေဝးကြာလွသည့္ ေဒသမ်ား၌ အသံုးဝင္လွေၾကာင္း လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္ ဆရာဝန္ၾကီး ေဒါက္တာ ရဲဝင္းက ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ သားဆက္ျခားေရးအတြက္ ေဆးဝါးမ်ား ျဖန္႔ျဖဴးျခင္း၊ အသိပညာေပးျခင္းကို ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ကာလတြင္ အေလးအနက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ေနေသးသည္။

ဘိုကေလးၿမိဳ႕ေပၚမွ ေဆးဆိုင္တဆိုင္ကမူ ပဋိသေႏၶ တားေဆးမ်ားမွာ အေရာင္းရဆံုး ေဆးတမ်ိဳးျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္္။

မလြင္လြင္ကမူ စီးပြားေရး အဆင္မေျပသည့္ ၾကားကပင္ ကေလးတားရန္ စိတ္မကူးေပ။

သူက “အဆင္မေျပတာေတာ့ အဆင္မေျပတာေပါ့။ ကေလးတားဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးပါဘူး။ ၾကံဳသလိုပါပဲ” ဟု ဆိုပါေလသည္။