မ်ဳိးသိဏ္း
၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း မီးေလာင္မႈေၾကာင့္ ဆံုးရံႈးခဲ့သည့္ တန္ဖိုးသည္ ၂၂ ႏွစ္နီးပါး ကာလအတြင္း ဆံုးရံႈးခဲ့သည့္ စုစုေပါင္း တန္ဖိုးေပါင္း၏ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ရွိေၾကာင္း မီးသတ္ဦးစီးဌာနက ထုတ္ျပန္သည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလမွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလအထိ တႏိုင္ငံလံုး မီးေလာင္ကၽြမ္းမႈေၾကာင့္ က်ပ္ေငြ ၃၁ ဘီလ်ံေက်ာ္ (၃၁,၂၄၂,၅၇၅,၄၉၂ က်ပ္) ဆံုးရႈံးခဲ့သည့္အနက္ ယမန္ႏွစ္ တႏွစ္ထဲတြင္ ၁ဝ ဘီလ်ံနီးပါး (၉,၄ဝ၇,၅၅၈,၁၇ဝ က်ပ္) ရွိခဲ့ရာ မီးေလာင္သည့္ အၾကိမ္အနည္းဆံုး ျဖစ္ေသာ္လည္း အမ်ားဆံုးကုန္ဆံုးမႈ ျဖစ္သည္။
တန္ဖိုးမ်ားျပားရျခင္းမွာ မီးေလာင္မႈသမိုင္းတြင္ စံခ်ိန္တင္ ေလာင္ကၽြမ္းမႈျဖစ္သည့္ MWDC အရက္ခ်က္စက္႐ံု မီးေလာင္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း မီးသတ္ဦးစီးဌာနမွ အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။
"၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ တႏွစ္လံုး မီးေလာင္ဆံုးရံႈးမႈ ပမာဏရဲ႕ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက MWDC အရက္ခ်က္စက္႐ံုမီးပါပဲ။ ဆံုးရံႈးမႈတန္ဖိုး တရားဝင္ခန္႔မွန္းခ်က္မွာ က်ပ္သန္းေပါင္း ၉ဝ၂၅ လို႔ တြက္ခ်က္ထားပါတယ္။ အေဆာက္အဦးနဲ႔ ပစၥည္းေတြ အားလံုးေပါင္း တန္ဖိုးပါ" ဟု သူက ေျပာသည္။
ျပည္တြင္းထုတ္ Grand Royal ဝီစကီခ်က္လုပ္ရာ MWDC အရက္ခ်က္စက္႐ံုတြင္ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔က ေလာင္ကြ်မ္းခဲ့ေသာ မီးေၾကာင့္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇ သန္းေက်ာ္ဖိုး ဆံုးရံႈးခဲ့ေၾကာင္း အဆိုပါ အရက္ခ်က္စက္႐ံုကို ပိုင္ဆိုင္သည့္ IBTC ကုမၸဏီက အတည္ျပဳခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
၂၂ ႏွစ္နီးပါးကာလအတြင္း ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးတြင္ မီးေလာင္မႈေပါင္း ၂၃၇၃ဝ ၾကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္အနက္ ေပါ့ဆမီးေၾကာင့္ ေလာင္ကြ်မ္းခဲ့မႈက ထက္ဝက္ေက်ာ္ျဖစ္ျပီး ၁၂၇၅ဝ ၾကိမ္ ရွိသည္ဟု မီးသတ္က ယူဆသည္။
ဆံုးရံႈးမႈတန္ဖိုး ဒုတိယအမ်ားဆံုးကေတာ့ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ျဖစ္ၿပီး က်ပ္သန္းေပါင္း (၄၈၃ဝ)၊ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္သည္
ပ်က္ဆီးဆံုးရံႈးမႈတန္ဖိုး က်ပ္သန္းေပါင္း (၃၉၄၅) သန္းျဖင့္ တတိယလိုက္သည္။
အခင္းျဖစ္ခ်ိန္ ကာလတန္ေၾကးကို ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔၏ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈ ခန္႔မွန္းတန္ဖိုးမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ ဆံုးရံႈးသည့္ တန္ဖိုးႏွင့္ ကြဲျပားမႈမ်ား ရွိေနႏိုင္ေၾကာင္း မီးသတ္ဌာန အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။
"ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို ေဝဖန္တာမ်ဳိးေတြ ခဏခဏၾကံဳရပါတယ္။ ႐ံုးလုပ္ငန္းအေနနဲ႔ ခန္႔မွန္းရတာျဖစ္လို႔ တကယ္ဆံုးရံႈးတဲ့ တန္ဖိုးနဲ႔ ကြာေနတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဌာနဆိုင္ရာ အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ အာမခံလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မီးေလာင္မႈမ်ဳိးေတြမွာေတာ့ ညိႇႏိႈင္းေပးရတာမ်ဳိး ရွိပါတယ္" ဟု မီးသတ္အရာရွိက ေျပာသည္။
သို႔ေသာ္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ အလြန္အမင္းမ်ားျပားသည့္ အခ်က္ကလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားစရာ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ (IMF) ၏ စာရင္းဇယားမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ ႏႈန္းက အခ်ဳိ႕ႏွစ္မ်ားတြင္ ၅ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္အထိ ရွိသည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္အထိ ၁၁ ႏွစ္အတြင္း ႏွစ္စဥ္ မီးေလာင္မႈ အေရအတြက္ ေထာင္ဂဏန္း အထက္တြင္ ရွိခဲ့ၿပီး ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ အၾကိမ္အေရအတြက္ ၁၃ဝဝ ေက်ာ္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အၾကား ၁၁ ႏွစ္တာကာလတြင္မူ ႏွစ္စဥ္ မီးေလာင္ကၽြမ္းမႈ ေလ်ာ့နည္းလာခဲ့ၿပီး ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ အၾကိမ္ ၈၄ဝ ခန္႔သာ ရွိေၾကာင္း ဗဟိုမီးသတ္ဦးစီးဌာနမွ အရာရွိက ဆုိသည္။
"၉၉ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေတြမွာ မီးေလာင္မႈအၾကိမ္ ေထာင္ဂဏန္းေက်ာ္တဲ့ ႏွစ္ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဓိကက မီးေလာင္တဲ့ေနရာမွာ မီးသတ္ကား ဝင္ထြက္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမရွိရင္ က်ေနာ္တို႔က မီးကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ အခက္အခဲ ရွိမယ္။ မီးေလာင္တာ ျမင္ေနရက္နဲ႔ မီးသတ္ကား ဝင္မရတာေၾကာင့္ မီးကို မထိန္းႏိုင္တာမ်ဳိး၊
ဥပမာ- လိႈင္မီးေဘးတုန္းကလိုေပါ့။ အခုေနာက္ပိုင္းႏွစ္ေတြမွာ ဒါမ်ဳိးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ေလ်ာ့သြားပါတယ္"ဟု သူက ဆိုသည္။
၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းကာလမ်ားတြင္ မီးေလာင္သည့္ အၾကိမ္အေရအတြက္ကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း မီးေလာင္မႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈ အေနအထား ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ခက္ခဲေနေသးေၾကာင္း အဆိုပါ မီးသတ္အရာရွိက ေျပာဆိုသည္။
"အဲတာက က်ေနာ္ ေစာေစာက ေျပာတာနဲ႔ ပတ္သက္တယ္။ လူဦးေရ သိပ္သည္းတဲ့ ေနရာမွာျဖစ္ရင္ ကိုင္တြယ္ရတာ ခက္ခဲတယ္။ တႏိုင္ငံလံုးမွာ မီးေလာင္မႈ အျဖစ္အမ်ားဆံုးက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပါ။ ရန္ကုန္က လူေန အထူထပ္ဆံုးပဲေလ။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကတည္းက စာရင္းေတြအရမွာ တႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ ၃၆ ရာခိုင္ႏႈန္းက ရန္ကုန္တိုင္းမွာ ျဖစ္တာပါ။ ဒုတိယအမ်ားဆံုးျဖစ္တဲ့ မႏၲေလးက ရန္ကုန္ရဲ႕ ထက္ဝက္ေလာက္ရွိတယ္။ မီးသတ္ကား အေရာက္သြားႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔အေနနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့တာ မ်ားပါတယ္" ဟု သူက ေျပာသည္။
မီးသတ္ဦးစီးဌာန၏ တရားဝင္ စာရင္းဇယားမ်ားတြင္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အထိ မီးေလာင္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ ၉၅၆ ဦးရွိခဲ့ၿပီး၊ ဒဏ္ရာရရွိသူ ၁၅၇၅ ဦးရွိ၍ အိမ္ေျခေပါင္း ၁၅၈,၈၂၂ ဆံုးရံႈးကာ လူဦးေရ ၇၃၉,၂၁၈ ဦး မီးေဘးဒုကၡသည္ စာရင္္းဝင္ခဲ့သည္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment