ေျမာက္ပိုင္းမွ ရန္ေစာင္ေနမႈတြင္ တ႐ုတ္တို႔ အဓိက အခန္းက႑မွ ပါဝင္လာ

ဘ႐ိုင္ယန္ မက္ကာတန္

ထိုင္းႏုိင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ (မဇၥ်ိမ)
အႏၲရာယ္မ်ားလွေသာ ေပၚလစီအတြက္္ အႏၲရာယ္ အလြန္မ်ားလွသည့္ ကစားပြဲတခုကို ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ဘက္ရွိ တ႐ုတ္ဘက္မ်က္ႏွာစာတြင္ ကစားေနၾကသည္။ထိုေနရာတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၂ဝ မွစ၍ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမႈ သေဘာတူညီခ်က္ ရယူထားေသာ တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရး အုပ္စုမ်ားသည္ သူတို႔၏ တပ္မ်ားကို ျမန္မာစစ္တပ္ လက္ေအာက္ခံ နယ္စပ္ လံုၿခံဳေရးတပ္မ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲရန္ႏွင့္ သို႔မဟုတ္ပါက စစ္ပြဲအသစ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရမည္ဟု အမိန္႔ေပးခံထားရသည္။စစ္အစိုးရသည္ သူ၏ “ဒီမိုကေရစီလမ္းျပေျမပံု“ ထဲတြင္ ပါဝင္သည့္ အဓိက အစိတ္အပိုင္း တခုျဖစ္ေသာ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႔မ်ားအား လက္နက္ျဖဳတ္ခိုင္းျခင္းကို ျပဳလုပ္ေနကာ မၾကာခင္ က်င္းပေတာ့မည့္ ၂ဝ၁ဝ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲသည္လည္း ထိုလမ္းျပေျမပံုထဲတြင္ ပါဝင္ပါသည္။ ထိုသို႔ အသြင္ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ စစ္အစိုးရ၏ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ ျပသာနာမ်ားကို ေျဖရွင္းၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္၏ ေအာက္တြင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ားအေနႏွင့္ လက္နက္ ဆက္လက္ကိုင္ထားရန္ အေၾကာင္းမရွိပါ။တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေထာက္ျပၾကေသာ ထိုအေၾကာင္းျပခ်က္၏ ဟာကြက္မွာ အပစ္အခတ္ရပ္ဆဲရန္ သေဘာတူအၿပီး ႏွစ္ ၂ဝ လံုးလံုး တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုတို႔၏ နစ္နာမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗဟိုအစိုးရမွ မည္သည့္ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈမွ မျပဳလုပ္ခဲ့ပါ။ စစ္အစိုးရမွ ၎တို႔ ကိုယ္ပုိင္ အေျခခံဥပေဒကို တဖက္သတ္ ေရးဆြဲရန္ ျပဳလုပ္ေသာ အမ်ဳိးသားညီလာခံတြင္ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားကိစၥကို တင္ျပရန္ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ လုပ္ရပ္ကို လ်စ္လွ်ဳရႈခံခဲ့ရသည့္အျပင္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း ဖမ္းဆီးၿခိမ္းေျခာက္ခံခဲ့ရသည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားဘက္မွ အလြန္ေမာက္မာေထာင္လႊားေနသည္ကို သိရွိလာရသည့္ ယခုလို အေျခအေနတြင္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ သူတို႔ကို္ယ္တိုင္ေရာ၊ သူတို႔လူထုမ်ားကိုပါ လံုးဝ အကာအကြယ္မဲ့ ပစ္ထား၍ တပ္မ်ားအား စစ္အစိုးရ၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္သို႔ လဲႊေပးလိမ့္မည္ဟု သူတို႔အား ေမွ်ာ္လင့္၍ ရႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။ အကယ္၍ ေလ့လာသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယံုၾကည္ထားသကဲ့သို႔ စစ္အစိုးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိေနသည္ဟု သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့ပါက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရန္ တိုင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ေထာက္ပံ့ ပံ့ပိုးေပးမည့္ လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား မရိွဘဲႏွင့္ဆိုလွ်င္ အင္အားမရွိ ျဖစ္ၾကမည္သာ ျဖစ္သည္။စစ္အစိုးရ၏ ေထာက္လွမ္းေရး ေအဂ်င္စီျဖစ္ေသာ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ လံုၿခံဳေရး အၾကီးအကဲ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳဳပ္ၾကီး ရဲျမင့္သည္ ဧၿပီလႏွင့္ ဇြန္လတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ အစည္းအေဝး ၂ ၾကိမ္တြင္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား သူတို႔သည္ အသြင္ေျပာင္းလွ်င္ ေျပာင္း၊ မေျပာင္းလွ်င္ စစ္ပြဲႏွင့္သာ ၾကံဳရမည္ဟု ရွင္းလင္းစြာ ေျပာဆိုထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ - KIA ၊ ဝ' ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္ - UWSA ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္တပ္ဖြဲ႔ - MNDAA ၊ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္တပ္ဖြဲ႔ (ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း) - NDAA-ESS တို႔သည္ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ ပယ္ခ်ထားေသာ္လည္း ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားမွာမူ ဆက္လက္၍ လုပ္ကိုင္ေနဆဲျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရ၏ တိုက္ခိုက္မူကို ေတာင့္ခံႏုိင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေသာ ေသးငယ္သည့္ အပစ္ရပ္အုပ္စုမ်ားမွာမူ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးတပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲရန္ သေဘာတူထားၾကရသည္။အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ား၏ ဆက္လက္ျငင္းဆန္ေနမႈကို တု႔ံျပန္ေသာအားျဖင့္ ျမန္မာအစိုးရသည္ ကခ်င္ႏွင့္ ဝတပ္မ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ သူ၏ တပ္မ်ားကို အားျဖည့္ထားေလသည္။ စစ္အစိုးရ၏ စစ္ကူျဖည့္တင္းမႈတြင္ ေမာ္တာႏွင့္ လက္နက္ၾကီးမ်ား အပါအဝင္ ေျခလ်င္္တပ္မတခု သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ခုခန္႔ရွိသည္ဟု တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရးအုပ္စုမ်ားႏွင့္ နီးစပ္ေသာ အသိုင္းအဝိုင္းက ေျပာၾကားသည္။ ေတာ္လွန္းေရး အုပ္စုမ်ားမွလည္း စစ္သားေဟာင္းမ်ားကို ျပန္လည္ဆင့္ေခၚျခင္း၊ လူသစ္မ်ား စုေဆာင္းျခင္းႏွင့္ ေရွ႕တန္းေနရာမ်ားသို႔ တပ္မ်ား ပို႔လႊတ္ျခင္း စသည္တို႔ႏွင့္ ျပန္လည္ တံု႔ျပန္ၾကသည္။အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ဝ' ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္ - USWA သည္ လႈပ္ရွားမႈ အနည္းငယ္သာ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂ဝ ကထက္ ပိုမို၍ လက္နက္တပ္ဆင္လာႏိုင္ခဲ့ကာ ပိုမိုျပင္းထန္စြာ တိုက္ခိုက္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္။ စစ္ေရးေလ့လာသူမ်ား၏ အဆိုအရ ျမန္မာစစ္တပ္အေနႏွင့္ လြယ္ကူစြာ ေအာင္ျမင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ဘဲ ေနာက္ထပ္အႏွစ္ ၂ဝ သို႔မဟုတ္ ထို႔ထက္ ပိုမိုၾကာရွည္သြားႏုိင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကသည္။ထို ဆိုင္ေနေသာ ႏွစ္ဖက္တို႔အေပၚတြင္ လႊမ္းမိုးႏုိင္သည္မွာ တ႐ုတ္ ျဖစ္သည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ နီးစပ္ေသာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ အဆိုအရ တ႐ုတ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ပါဝင္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ စစ္အစိုးရ၏ နံပါတ္ ၂ ေခါင္းေဆာင္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ေမာင္ေအး၏ ဇြန္လ ၁၅ ရက္ေန႔မွ ၂ဝ ရက္ေန႔အထိ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ တ႐ုတ္ျပည္ အလည္အပတ္ ခရီးစဥ္တြင္ နယ္စပ္အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးခဲ့လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ရသည္။ပီကင္း (တ႐ုတ္) သည္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားအား နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္ကို လက္ခံသေဘာတူလာေစရန္ သူ၏ ထိုအဖြဲ႔မ်ားအေပၚ လႊမ္းမိုးႏုိင္မႈကို အသံုးခ်၍ တုိက္တြန္းလာသည္ကို စစ္အစိုးရက ျမင္လိုသည္။ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ေမာင္ေအးသည္ ျမန္မာ-တ႐ုတ္နယ္စပ္ရွိ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ားအား တ႐ုတ္မွ လက္နက္မ်ား ေထာက္ပံ့မည္ကို စိုးရိမ္ေနေၾကာင္း အသိေပးေျပာၾကားလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ရသည္။တ႐ုတ္တို႔သည္ ယခင္က ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ - BCP အား ၁၉၆ဝ မွ ၁၉၈ဝ အေစာပိုင္းကာလမ်ားထိ ေထာက္ပ့ံမႈမ်ား လုပ္ခဲ့ေလသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ တပ္တြင္းပုန္ကန္မႈ၏ ရလဒ္အျဖစ္ BCP ၿပိဳကြဲၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တ႐ုတ္တို႔သည္ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံမႈမ်ား တိုးတက္လုပ္ေဆာင္ေနစဥ္မွာပင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးကာ ေပၚထြက္လာေသာ အုပ္စုမ်ားႏွင့္လည္း ခိုင္မာေသာ ဆက္ဆံေသာေရးကို ဆက္လက္ထိန္းထားခဲ့သည္။ထိုဆက္ဆံေရးမ်ားသည္ အျပန္အလွန္ အက်ဳိးရွိၾကသည္။ တ႐ုတ္တို႔သည္ စီးပြားေရး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးတို႔ျဖင့္ ၾကီးမားေသာ စီးပြားေရး အက်ဳိးေက်းဇူး ေထာက္ပံ့ေပးသူ ျဖစ္လာကာ အထူးသျဖင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းႏွင့္ သဘာဝအရင္းအျမစ္မ်ား ထုတ္ယူမႈ၊ အပစ္ရပ္ေဒသမ်ားတြင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ ေငြေၾကးအကူအညီမ်ား ေထာက္ပံ့မႈတို႔တြင္ ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္တို႔သည္ လက္နက္မ်ားလည္း ေထာက္ပံ့ေပးကာ UWSA ႏွင့္ နီးစပ္သူတို႔၏ အဆိုအရ လက္နက္ၾကီးမ်ား၊ သယ္ယူႏုိင္ေသာ ေျမျပင္မွ ေဝဟင္ပစ္ ဒံုးက်ည္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္တြင္ အသံုးျပဳေနသည္တို႔ႏွင့္ တူညီေသာ ေမာ္တာမ်ားလည္း ပါဝင္သည္ဟု ဆိုသည္။အျပန္အလွန္အေနႏွင့္ တိုင္းရင္းသားတပ္မ်ားက တ႐ုတ္္တို႔အား ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျဖစ္ပြားလာႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္မႈမ်ားမွ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္ အဆင္ေျပေသာ ၾကားခံေဒသအျဖစ္ ပံ့ပိုးေပးသည္။ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ တားျမစ္မႈမ်ားမွတဆင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး ကုန္ကူးျခင္းႏွင့္ ထုတ္လုပ္ျခင္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္လည္း သူတို႔က သေဘာတူထားၾကသည္။သို႔ေသာ္လည္း တ႐ုတ္၏ စိတ္ဝင္စားမႈသည္ နယ္စပ္မွေက်ာ္လြန္၍ အတြင္းပိုင္း အေတာ္မ်ားမ်ားအထိ တိုးခ်ဲ႕လာကာ ႏုိင္ငံထဲတြင္ အေတာ္ၾကီးမားေသာ စီးပြားေရးႏွင့္ နည္းဗ်ဳဟာဆိုင္ရာ အက်ဳိးစီးပြားမ်ားကို တည္ေဆာက္လာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တ႐ုတ္၏ တိုးတက္ေနေသာ စက္မႈအေျခခံအတြက္ သဘာဝအရင္းအျမစ္မ်ား၏ ပင္ရင္းအျဖစ္၎၊ ၎၏ ေဝးကြာေသာ ေနရာရွိ ကုန္းတြင္းပိတ္ ယူနန္ျပည္နယ္အတြက္ ကုန္သြယ္ရာ အေပါက္တခုအျဖစ္၎၊ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ သယ္ေဆာင္ရာ လမ္းေၾကာင္းအျဖစ္၎ ယူဆရေလသည္။ တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရးေဒသကို ျဖတ္သြားမည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတေလွ်ာက္ ႏွစ္စဥ္ ခန္႔မွန္းေျခ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ကုဗမီတာ ၁၂ ဘီလီယမ္ႏွင့္ ေရနံ တန္ သန္း ၂ဝ ခန္႔ ကူမင္းကို သယ္ယူေပးမည့္ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း ေဆာက္လုပ္မႈသည္ စက္တင္ဘာလတြင္ စတင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တည္ၿငိမ္ေရးႏွင့္ တ႐ုတ္၏ စီးပြားေရးႏွင့္ နည္းဗ်ဳဟာ အက်ဳိးစီးပြားမ်ားသည္ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးတပ္ ကိစၥ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ တ႐ုတ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားေပၚတြင္ မ်ားစြာ တည္ရွိေနေပလိမ့္မည္။ ပီကင္းသည္ ႏွစ္ဦးဆုိင္ နယ္စပ္သို႔ နအဖ ၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ တိုးခ်ဲ႕လာမည္ကို အဆင္သင့္ မရွိ႐ံုသာ မဟုတ္ဘဲ ၎၏ ေရနံပိုက္ လိုင္းစီမံကိန္းကို ရပ္လိုက္ရကာ ဒုကၡသည္ ေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာ ရွိလာမည့္ ရလဒ္မ်ားရွိလာ၍ ကုန္သြယ္ေရးကို ျပင္းထန္စြာ ပ်က္ျပားေစမည့္ စစ္ကိုလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ေပ။တ႐ုတ္တို႔၏ စစ္အစိုးရ ေပၚလစီအေပၚ စုိးရိမ္မႈသည္ သူ၏ အစိုးရအေပၚ ေဝဖန္မႈထဲတြင္ ပိုမို၍ တိုးကာ ေဖာ္ျပလာေစခဲ့သည္။ အေျခအေနအမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေရာက္ရွိလာေစေရး ၾကိဳးပမ္းမႈမ်ားကို မေထာက္ခံဘဲ ေနေနစဥ္မွာပင္ တ႐ုတ္အရာရွိမ်ားသည္ ျမန္မာအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကုိ တည္ၿငိမ္ေရး၊ အတိုက္အခံမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းမႈႏွင့္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးတို႔သို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းရန္ တိုက္တြန္းေနၾကသည္။ ပီကင္းသည္ စစ္အစိုးရ၏ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ဆႏၵျပသူမ်ားအား ႏွိမ္နင္းမႈမ်ားအေပၚ သူ၏ စိုးရိမ္မႈကိုလည္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ေမလက ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ ဟႏြဳိင္းတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အာဆီယံ အစည္းအေဝးတြင္ တ႐ုတ္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးဌာန အရာရွိမ်ားသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ တရားစြဲဆိုမႈကို ေဝဖန္မႈမ်ားအား ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ပီကင္း၏ အကူအညီမပါဘဲဆိုလွွ်င္ စစ္အစိုးရသည္ ေရြးခ်ယ္စရာ ၂ ခုသာ ရွိေပလိမ့္မည္။ သူတို႔မွာ အပစ္ရပ္ အုပ္စုမ်ားႏွင့္ စစ္ျပန္တိုက္ရန္ႏွင့္ ၂ဝ၁ဝ မတိုင္မီ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးတပ္ အသြင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနျခင္းမွ ျပန္လည္ေနာက္ဆုတ္ရန္တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ဒုတိယေရြးခ်ယ္မႈမွာ စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္သည့္ အရာမဟုတ္သည့္အျပင္ သူတို႔၏ လမ္းျပေျမပံုမွ ၾကီးစြားေသာ ေနာက္ျပန္သြားျခင္းႏွင့္ သူတို႔၏ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈကို ျပည္တြင္းတြင္ေရာ ျပည္ပတြင္ပါ ျပင္းထန္စြာ ထိခိုက္ေစာ္ကားျခင္း တခုအျဖစ္သာ ရႈ႔ျမင္ၾကလိမ့္မည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားအား ေပါက္ကြဲလုဆဲ အေျခအေနမွ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ျပန္လည္၍ ေနာက္ဆုတ္သြားေစမည့္ နည္းလမ္းကို ရွာေဖြေနစဥ္မွာပင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မူလအေျခအေနမ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားျခင္းအားျဖင့္ သူ၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ေသခ်ာေစရန္ ၾကိဳးစားေနရသည့္ ခက္ခဲေသာ အခန္းက႑သို႔ ယခုအေျခအေနက တ႐ုတ္ကို ေရာက္ရွိေစသည္။