ဝီရ
ျမန္မာျပည္ေတာင္ပုိင္း ၿမိဳ႕ရြာမ်ားတြင္ ဇာတ္သဘင္ငွားရမ္းၿပီး ပြဲေတာ္က်င္းပရန္ သက္ဆုိင္ရာ ျမန္မာအာဏာပုိင္တုိ႔ထံ ပါမစ္ ေတာင္းခံရာ၌ ယမန္ႏွစ္ကထက္ ကုန္က်စရိတ္ (၅) ဆ ပုိလာ၍ ပြဲငွားသူေရာ ဇာတ္အဖြဲ႔မ်ားပါ အခက္ေတြ႔ေနၾကသည္။
“အခု ဇာတ္ပြဲေတြငွားရင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ကုိ သက္ဆုိင္ရာ နယ္ေျမခံတပ္ရင္းသာမက ၿမဳိ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးေတြဆီ သြားတင္ရတယ္။ အဲဒီမွာ အဖြဲ႔ေပါင္းစုံဆီကေန ေထာက္ခံစာရဖုိ႔ (၁၀) သိန္းအထိ ကုန္တယ္။ အဲဒီမွာ ပြဲငွားတဲ့ဘက္က မတတ္ႏုိင္လုိ႔ ပြဲငွားခ စရန္ အဆုံးခံလုိက္ရင္၊ မငွားျဖစ္ေတာ့ရင္ ဇာတ္အဖြဲ႔ေတြပါ ဒုကၡေရာက္ကုန္တာေပါ့။ တခ်ဳိ႕က စီစဥ္ၿပီးမွ အဲဒီပါမစ္အတြက္ ပုိက္ဆံမေပးႏုိင္လုိ႔ ပြဲဖ်က္လာတာလည္း ရွိတယ္” ဟု ဇာတ္သဘင္ မန္ေနဂ်ာတဦးက ေျပာသည္။
ၿမဳိ႕ရြာမ်ားတြင္ ပြဲေတာ္က်င္းပခြင့္ ပါမစ္ကို ယခင္က နယ္ေျမခံ စစ္တပ္တပ္ရင္းတုိ႔ထံ၌သာ ေတာင္းခံၿပီး က်င္းပခဲ့ေသာ္လည္း ယခုႏွစ္တြင္ ၿမဳိ႕နယ္အဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးအထိ ပါမစ္တင္ေတာင္းရေၾကာင္း အဆုိပါဇာတ္သဘင္ မန္ေနဂ်ာက ေျပာသည္။
“ပုိကုန္သြားတာက ၿမဳိ႕နယ္ကုိ သြားတင္ရင္ ၿမိဳ႕ရြာလူႀကီး ေထာက္ခံစာ၊ နယ္ေျမခံတပ္ရင္း၊ ရဲ၊ စရဖ၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ထိန္းသိမ္းေရးေတြရဲ႕ ေထာက္ခံစာေတြ ယူရတယ္။ အရင္က နယ္ေျမခံတပ္နဲ႔ အဲဒီပါမစ္အတြက္ (၂) သိန္းေလာက္ပဲ ကုန္တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ျမန္မာျပည္ေတာင္ပုိင္းတြင္ ကပြဲေဖ်ာ္ေျဖေနသည့္ ဇာတ္သဘင္အဖြဲ႔ေပါင္း (၃၀) ေက်ာ္ရွိၿပီး ယခုအခါ ပြင့္လင္းရာသီ ငွားရမ္းခ်ိန္ ေရာက္လာေသာ္လည္း ဇာတ္ပြဲငွားရမ္းသူ နည္းပါးလာ၍ အခ်ဳိ႕ဇာတ္အဖြဲ႔တုိ႔ ရပ္နားရသည့္အေျခအေနအထိ ေရာက္ေနေၾကာင္း၊ ပြဲငွားရမ္းခ်ိန္ (၃) လ ေက်ာ္လြန္လာေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ဇာတ္ပြဲမ်ားမွာ ငွားရမ္းကရသည့္ ညေပါင္း (၁၀) ညေက်ာ္သာ ရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
အခ်ဳိ႕ဇာတ္ပြဲတုိ႔က ျမန္မာစစ္တပ္၊ ဒီေကဘီေအ၊ မြန္ခြဲထြက္အဖြဲ႔ စသည့္ သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္တုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ရက္ရွည္ပြဲေတာ္သေဘာမ်ဳိး ျပသ၍ ေနာက္ကြယ္တြင္ ေလာင္းကစားဝုိင္းဖြင့္ကာ ထုိအခြန္ေငြတုိ႔မွ ရရွိသည့္ ေဝစုအနည္းငယ္ျဖင့္ ရပ္တည္ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
ၿမဳိ႕႐ြာမ်ားတြင္ က်င္းပေနသည့္ ပြဲေတာ္မ်ားသည္လည္း ေလာင္းကစားဝုိင္းမ်ားမွ ေကာက္ခံရရွိသည့္ အခြန္ေငြျဖင့္ ပြဲငွားရမ္းခ ေပးေဆာင္ၾက၍ ပဲြေတာ္က်င္းပခြင့္ ပါမစ္ ေလွ်ာက္တင္ရာ၌ ေလာင္းကစားဝုိင္းပါ ဖြင့္လွစ္ခြင့္ေပးရန္ ထည့္သြင္းတင္ျပရသျဖင့္ အာဏာပုိင္တုိ႔က ပုိမုိေငြညႇစ္လာေၾကာင္း ေက်းရြာ႐ုိးရာပြဲေတာ္အတြက္ ပါမစ္သြားေရာက္ ေလွ်ာက္ဖူးသူတဦးက ေျပာသည္။
“စီးပြားေရး က်ပ္တည္းလာၾကေတာ့ ပြဲက်င္းပလုိ႔ ဇာတ္အဖြဲ႔ငွားရရင္ ေလာင္းကစားဝုိင္းပါ လုပ္ခြင့္ေပးမွ အဆင္ေျပတယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ ပြဲငွားခအတြက္ ရွာစရာမရွိဘူး။ ပြဲငွားခက တညကုိ (၄) သိန္းကေန (၈) သိန္းအထိ ကုန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခု ျဖစ္ေနတာက ေလာင္းကစားဝုိင္းဖြင့္ခြင့္ မေပးရင္ ပြဲမျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့” ဟု ၎က ေျပာၾကားသည္။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ပါမစ္အတြက္ ကုန္က်မႈမ်ားျပားေသာ္လည္း ပြဲခင္းလုံၿခဳံေရး တာဝန္ယူသူ အမ်ားစုမွာ စစ္တပ္က မဟုတ္ဘဲ ၿမဳိ႕ခံ၊ ရြာခံ၊ မီးသတ္အဖြဲ႔ႏွင့္ အျခားလူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းတုိ႔ကသာျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါပြဲငွားသူက ဆုိသည္။
ဇာတ္ပြဲငွားရမ္းမႈ နည္းပါးလာျခင္းမွာ ျပည္သူတုိ႔၏ စီးပြားေရး အဆင္မေျပျခင္း၊ ဇာတ္သဘင္တဖြဲ႔၏ ရင္းႏွီးေငြ အနည္းဆုံး က်ပ္ေငြ သိန္း (၄၀၀) ရွိေသာ္လည္း ဇာတ္သဘင္တုိ႔၏ ဆန္းသစ္တီထြင္ႏုိင္မႈ အားနည္းလာျခင္း၊ ပရိသတ္အျမင္တြင္ ႐ုိးအီေန၍ စိတ္ဝင္စားမႈ ေလ်ာ့နည္းလာျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ဇာတ္သဘင္ေလာကသားတုိ႔က ႐ႈျမင္ၾကသည္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment